De Australische labradoodle heeft een boeiende geschiedenis.  Al vanaf de jaren 70 is men aan het experimenteren met het kruisen van een Labrador en Koningspoedel.  Men was op zoek naar een anti-allergene hond en ze wilden de intelligentie van de poedel en de leergierigheid van de labrador combineren tot de ideale hulphond.

De Australian labradoodles zijn erg lief en ook ook heel intuïtief.  Ze passen hun stemming aan, aan de gemoedstoestand van het gezin.  Het zijn zeer levenslustige honden.  Ze willen het je graag naar de zin maken en ze zijn  graag in gezelschap van mensen.  Het zijn geen honden die geschikt zijn om lang alleen gelaten te worden.  Ze zijn heel vrolijk, speels en leergierig.  Ze zijn niet geschikt als waakhond, ze laten zich wel horen als er iemand is maar ze zullen hem/haar vrolijk begroeten.  Het geluid dat ze produceren bij een begroeting kan iemand wel afschrikken.  Als je de tijd en moeite ervoor neemt om in je hond te investeren door het geven van aandacht, liefde, training en lichamelijke verzorging kijk je een fantastische hond.  Ze zijn zeer aantrekkelijk en hebben een hoge aaibaarheidsfactor.

De hond moet regelmatig en stevig geborsteld worden.  Begin hier zo vroeg mogelijk mee.  Een doodle vraagt wel wat vachtonderhoud, hoe langer de vacht hoe meer onderhoud en hoe meer klitten.  De puppyvacht is lekker zacht en geeft niet snel klitten maar eenmaal de vacht gewisseld komen er heel snel klitten in de vacht.  Vandaar is het ook heel belangrijk om laag per laag te borstelen.  Een trimbeurt op zijn tijd is ook geen overbodige luxe.  Omdat we meerdere doodles hebben en in de toekomst nog meer gaan krijgen ben ik een trimopleiding gaan volgen zodat ik dit in de toekomst zelf kan doen voor mijn eigen doodles maar ook voor andere doodles.